مراحل تشخیص بیماری ها چگونه است

“دکتر من برای کاهش درد خود باید چکار کنم”

سپس پزشک سوالاتی را در مورد بیماری های احتمالی که بیمارش قبلا داشته یا داروهایی را که تاکنون مصرف کرده یا بیماری های احتمالی که در خانواده او بوده است و … میکند.

شغل بیمار نه تنها در بیماری هایی که نوع شغل علت آن است اهمیت دارد بلکه از جنبه انتخاب نوع درمان هم مهم است.

در تشخیص تاثیر شغل بر نوع بیماری فقط دانستن شغل مهم نیست بلکه اینکه بیمار چگونه با شغل خود کنار میاید هم اهمیت دارد.

بطور مثال اینکه یک راننده ماشین سنگین یک نفس مسیر ۵۰۰ کیلومتری را طی میکند و یا اینکه در مسیر رانندگی هر ۱۰۰ کیلومتر ۱۰ دقیقه استراحت و نرمش میکند در بروز کمردرد در موثر است.

یا اینکه قطع بند آخر انگشت انگشتری ممکن است تاثیر زیادی در کار یک کارگر ساختمانی نداشته باشد ولی بر روی کار یک نوازنده پیانو موثر باشد.

گاهی اوقات نوع و زمان درمان بیمار در شغل و زندگی بیمار تاثیر زیادی میگذارد. بطور مثال در کسی که در مغازه خودش فروشندگی میکند یک عمل جراحی که مستلزم دور بودن فرد به مدت ۳-۲ ماه از کارش است ممکن است برای او مشکلات اقتصادی به همراه آورد.

زمان بندی عمل جراحی هم به همان اندازه مهم است. انجام یک جراحی سنگین در یک شیرینی فروش که بیشترین فروش او در یک ماه قبل از سال نو است میتواند درآند سالانه او را به نحو چشمگیری کاهش دهد.

بخصوص در سالمندان مهم است که پزشک از وضعیت خانه بیمار اطلاع داشته باشد. آیا خانه وی پله زیاد دارد و وی مجبور است مرتبا از آنها استفاده کند.

دانستن این نکته در بیماری که نیاز به تعویض مفصل در ناحیه لگن دارد مهم است. اگر بیمار نتواند برای مدتی به بیرون از خانه برود آیا کسی هست که کارهای بیرون از خانه را برای او انجام دهد. در بیماری که شکستگی لگن را عمل کرده این نکته اهمیت دارد.

.

معاینه بیمار

پزشک ابتدا نگاه میکند. سپس لمس میکند. پس از آن اندام را حرکت میدهد و در نهایت اندام و بخصوص مفصل را تحت استرس قرار میدهد. اینها چهار مرحله معاینه سیستم حرکتی بدن انسان هستند.

برای معاینه بیمار به توسط پزشک باید بیمار به پزشک ارتوپد اعتماد داشته باشد. بیمار باید حس کند که پزشک به او صدمه نمیزند و حس کند که پزشک کار خود را بلد است و به خوبی انجام میدهد.

بعضی معاینات پزشکی ممکن است کمی دردناک باشند. پزشک سعی میکند این معاینات را در آخر انجام دهد. ممکن است پزشک بجز معاینه محلی که مورد شکایت بیمار است محل های دیگر را هم معاینه کند. در این صورت بهتر است معاینه محل درد در آخر انجام شود.

نگاه کردن

لمس کردن

حرکت دادن اندام

در مرحله بعد پزشک ارتوپد حرکت اندام را بررسی میکند. این حرکت دو نوع است. یک بار پزشک از بیمار میخواهد تا با اراده خودش اندام را حرکت دهد.

این را حرکت فعال یا اکتیو Active میگویند و یا ممکن است پزشک خود اندام بیمار را حرکت داده و دامنه حرکتی آن را بررسی کند. این را حرکت غیر فعال یا پاسیو Passive میگویند.

بررسی حرکت اندام ها در غالب اوقات برای بررسی صحت کارکرد مفاصل آن است چون حرکت اندام بطور معمول در مفصل صورت میگیرد. پزشک مفاصل قرینه را با هم مقایسه میکند مثلا حرکات خم و راست شدن زانو ها را دو دو طرف با هم مقایسه میکند.

مسلما دامنه حرکتی هر مفصل میتواند بطور طبیعی در انسان های مختلف متفاوت باشد. این بدان معنا است که زانوی یک فرد ممکن است از زانوی فرد دیگر کمتر خم شود و هر دو این افراد طبیعی باشند. به همین علت مقایسه حرکتی در مفاصل دو طرف میتواند غیر طبیعی بیودن را بهتر نشان دهد.

استرس دادن به مفصل و معاینه قدرت عضلات

مرحله آخر معاینه استرس به مفصل است. در این معاینه پزشک ارتوپد اندام بیمار را گرفته و سعی میکند مفصل را در جهتی که بطور معمول نباید حرکت کند به حرکت درآورد.

بطور مثال زانو فقط به جلو و عقب خم و راست میشود و نمیتواند به داخل و خارج خم شود. پزشک با فشار دادن زانو به خارج یا داخل بررسی میکند که آیا رباط های اطراف آن سالم هستند یا خیر

بررسی دیگر اندازه گیری قدرت عضلات اطراف مفصل است. حرکت مفصل در هر جهتی به توسط یک یا تعدادی عضله صورت میگیرد. میتواند قدرت این عضله یا عضلات را اندازه گیری کرد. به این صورت که

معاینه بچه ها

در پایان این مرحله پزشک میتواند نکاتی را شامل شکایات بیمار و علائم وی را در کنار یکدیگر بگذارد و سعی کند کشف کند چه بیماری میتواند این شکایات و علائم را ایجاد کند. گاهی اوقات همین اطلاعات برای فهمیدن علت بیماری کافی است.

در این صورت پزشک در این مرحله میتواند علت بیماری را تشخیص داده و درمان بیمارش را شروع کند. ولی گاهی اوقات پزشک متوجه میشود چند بیماری مختلف میتوانند این شکایات و علائم بیمار را ایجاد کنند و نمیتواند بفهمد علت این مشکلات کدامیک از بیماری هاست.

به بیان دیگر پزشک ممکن است به چند بیماری شک کند و هر کدام از آنها ممکن است موجب علائم و شکایات بیمار شوند. در این حال پزشک باید از روش های دیگری برای کشف علت بیماری استفاده کند. به این روش ها، ابزارهای پاراکلینیکی میگویند.

بطور مثال ممکن است لازم شود تا از روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی و یا سی تی اسکن استفاده شود. ممکن است نیاز به آزمایشات خون یا ادرار شود و یا ممکن است لازم شود تا از اندام بیمار نوار عصبی بگیرند.

پس از اینکه پزشک اطلاعات بیشتری را از بیمارش بدست آورد سعی میکند تا با استفاده از کل اطلاعات بدست آمده، یک علت را به عنوان تشخیص اصلی برگزیند.

این کار ممکن است عملی باشد و یا ممکن است باز هم نیاز به انجام بررسی های بیشتر باشد. بطور مثال ممکن است پزشک لازم ببیند که قسمتی از بافت را از بدن بیمار خود جدا کرده و برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه بفرستد.

به این کار نمونه برداری میگویند. در هر صورت پزشک آنقدر این بررسی ها را ادامه میدهد تا با کسب اطلاعات بیشتر بتواند علت اصلی بیماری را کشف کند.

پس از کشف علت بیماری، پزشک معالج میتواند درمان بیمارش را شروع کند ولی ممکن است درمان های متفاوتی برای یک بیماری واحد وجود داشته باشد.

هر درمان ممکن است منافع و ضررهای مخصوص به خود را داشته باشد و پزشک باید از بین آنها بهترین درمان را برای بیمار خود انتخاب کند. این بهترین درمان برای هر بیمار متفاوت است.

دو بیمار با یک بیماری واحد ممکن است لازم باشد با دو روش متفاوت درمان شوند. به سخن دیگر اگر به پزشک بگویید بیماری فلان بیماری را دارد حال بگویید درمان آن چیست پزشک ممکن است نتواند به شما پاسخ دهد.

در اینجا پزشک مجددا نیاز دارد تا تمام اطلاعاتی را که از صحبت کردن با بیمار، معاینه وی و آزمایشات بدست آورده را در کنار هم بگذارد و بر اساس آنها از بین درمان های مختلف بهترین درمان را برای بیمار خود انتخاب کند.

پس از شروع درمان، پزشک، بیمار خود را تحت نظر دارد و روند بهبودی را بررسی میکند. ممکن است در روند درمان نیاز باشد تا تغییراتی در نحوه درمان داده شود. ممکن است پزشک مشاهده کند بعد از گذشت مدت زمان لازم، درمان انجام شده تاثیری در مداوای بیمارش نداشته است و باید نوع درمان را تغییر دهد.

حتی با پایان یافتن مشکلات بیمار کار پزشک پایان نیافته است. پزشک معالج به بیمارش نکاتی را یاد میدهد تا بیمار با رعایت آنها از ابتلا مجدد به بیماری ممانعت به عمل آورد.

در تمام طول مدت روند تشخیص و درمان، از اولین برخود پزشک با بیمار تا آخرین روز، نکته مهم ارتباط نزدیک پزشک با بیمار است.

ارتباط متقابل این دو نفر با یکدیگر موجب میشود تا پزشک بتواند بیشترین اطلاعات لازم را برای درمان بیماری بدست آورد و بیمار بتواند بیشترین استفاده را از درمان ها و پیشنهادات پزشک ببرد.

ده نکته برای بدست آوردن بهترین نتیجه درمان

برای بدست آوردن بهترین نتیجه درمانی توجه به نکات زیر ضروری است