بدن ما روزانه چقدر ویتامین دی نیاز دارد

 

بچه هایی که ویتامین دی کافی به بدنشان نمیرسد دچار بیماری به نام راشیتیسم Rickets میشوند. ویتامین ها به دسته ای از مواد گفته میشود که بدن ما به آنها احتیاج دارد ولی نمیتواند خودش آنرا بسازد پس آنها را از طریق مواد غذایی بدست میاورد.

البته پوست بدن ما وقتی در معرض تابش خورشید قرار میگیرد میتواند ویتامین دی بسازد پس این ماده را نمیتوان به واقع یک ویتامین نامید.

امروزه ویتامین دی را بیشتر یک هورمون میدانند. اگر در طول روز ۳۰-۵ دقیقه نور خورشید به سر و صورت و دست ها ( با پوشیدن پیراهن آستین کوتاه) بتابد پوست بدن میتواند حدود ۱۰۰۰ واحد بین المللی ویتامین دی تولید کند و این مقدار  برای سلامت ما کافی است.

البته شدت نور تابیده شده به بدن در مقدار ساخت ویتامین موثر است برای مثال اینکه در چه ساعتی از روز نور بتابد، در چه فصلی از سال باشیم، در چه محل جغرافیایی باشیم، هوا چقدر ابری یا غبارآلود باشد، چه مقدار از پوست بدن ما پوشیده است، پوست بدن تیره است یا روشن و یا اینکه از کرم های ضد آفتاب استفاده میکنید یا خیر همگی در مقدار ساخت ویتامین دی موثر هستند.

اگر بدن ما میتواند به این آسانی ویتامین دی بسازد پس چرا شاهد کمبود آن در بسیاری از افراد هستیم.

متاسفانه زندگی اجتماعی بشر در دهه های اخیر موجب شده است تا انسان ها هر روز کمتر از قبل تابش اشعه خورشید را بر بدنشان احساس کنند.

بچه ها بسیاری از ساعات را یا در کلاس درس و یا در خانه و در محیطی سربسته هستند. مسیر بین خانه و مدرسه هم که اکثراً با وسیله نقلیه طی میشود. بزرگترها هم روز ها را در محل کارشان که اکثراً محیطی سربسته است میگذرانند.

بسیاری از مردم روزهای تعطیل را هم یا در خانه پای تلویزیون هستند یا به دید و بازدید آشنایان که آنها هم در منزل هستند میروند.

بسیاری از ورزش ها هم امروزه در سالن های ورزشی و در محیط های بسته انجام میشوند. وقتی هم که فرصتی بدست داده تا مدتی زیر آفتاب باشیم از کرم ضد آفتاب استفاده میکنیم.

متاسفانه مصرف شیر و لبنیات هم در بین مردم و بخصوص بچه ها روزبروز کمتر شده و بجای آن از نوشابه های گازدار و یا اگر خیلی مراعات کنند از آبمیوه  های صنعتی استفاده میکنند.

پس جای تعجب ندارد که حتی در کسانی که در مناطق آفتابی زندگی میکنند هر روز بیش از قبل شاهد شیوع کمبود ویتامین دی باشیم.

 

ویتامین دی یک مولکول شیمیایی است که در سلامتی بدن نقش مهمی دارد. ویتامین ها دسته ای از مواد هستند که معمولا بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق مواد غذایی به بدن برسند.

این مواد در تنظیم واکنش های شیمیایی بدن انسان مهم بوده و نقش حیاتی دارند. برخلاف ویتامین های دیگر که باید از طریق غذا تامین شوند بدن انسان میتواند خودش سازنده این ویتامین باشد.

پس ویتامین دی یک ویتامین واقعی نیست و بسیاری از محققین آن را بیشتر یک هورمون میدانند تا یک ویتامین.

ورود ویتامین دی از طریق غذا به بدن انسان معمولا بصورت ویتامین D3 یا کوله کلسیفرول cholecalciferol و یا ویتامین D2 یا ارگوکلسیفرول ergocalciferol است. در کبد ویتامین دی به کلسی دیول Calcidiol تبدیل میشود.

کلسی دیول همان ماده ای است که مقدار آن در خون در آزمایشگاه اندازه گیری میشود و به عنوان معیاری برای بررسی میزان ویتامین دی بدن از آن استفاده میگردد.

ویتامین دی در کلیه به کلسی تریول Calcitriol تبدیل میشود که شکل فعال ویتامین دی است. کلسی تریول یک هورمون است و میزان کلسیم و فسفر بدن را تنظیم میکند.

بنابراین ویتامین دی از طریق کلسی تریول بر روی میزان کلسیم بدن و تمامی کارکردهای مبتنی بر آن مانند سلامت استخوان ها و عضلات موثر است.

 

تولید ویتامین دی در بدن پستانداران براثر تابش نور خورشید بر پوست صورت میگیرد. این خوب است چون غذاها معمولا مقدار کافی ویتامین دی ندارند.

جزء B نور ماوراء بنفش کلسترول را در پوست به ویتامین دی تبدیل میکند. در یک فرد با پوست روشن تابش روزانه ۲۰-۱۵ دقیقه نور آفتاب در ساعات میانه روزهای تابستان به پوست صورت و ساعدها ۳-۲ بار در هفته میتواند مقدار کافی از ویتامین دی را ایجاد کند.

البته در افراد با پوست تیره و یا در افراد مسن مدت تابش مورد نیاز برای ساخت مقادیر کافی از ویتامین دی بیشتر است.

نوری که از پنجره عبور کرده تاثیر کافی در تولید ویتامین دی ندارد. در فصول دیگر سال غیر از تابستان که اشعه خورشید مایل تر میتابد پوست برای ساختن ویتامین دی باید مدت بیشتری تحت تابش آفتاب باشد.

البته به علت اینکه در معرض قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت زیاد ممکن است موجب بروز سرطان پوست شود معمولا مدت زمان خاصی برای ماندن زیر آفتاب و به منظور بهره مندی از آن برای تولید ویتامین دی توصیه نمیشود.

 

بدن ما چه نیازی به ویتامین دی دارد

نقش اصلی ویتامین دی در بدن کمک به جذب کلسیم و فسفر از طریق روده است. وجود کلسیم و فسفر در بدن برای سالم و قوی ماندن استخوان های ضروری است. پس ویتامین دی برای سالم و قوی بودن استخوان ها ضروری است.

این ویتامین در سلامت عضلات بدن هم نقش موثری دارد. دلایلی وجود دارد که نشان دهنده نقش ویتامین دی در پیشگیری از سرطان، دیابت و بیماری های قلبی است.

 

کمبود ویتامین دی مشکل شایعی است. این ویتامین در پوست بدن و براثر تابش نور آفتاب ساخته میشود. اکثر غذاها حاوی مقادیر اندکی از ویتامین دی هستند.

کمبود خفیف ویتامین دی میتواند موجب درد کلی در بدن شود و وقتی این کمبود شدیدتر میشود موجب بروز راشیتیسم در کودکان و استئومالاسی در بزرگسالان میگردد.

در بعضی افراد مانند زنان باردار، بچه های زیر پنج سال و افراد بالای ۶۵ سال، کسانی که تحت تابش کافی نور خورشید نیستند، افراد با پوست تیره و وجود بعضی بیماری های گوارشی، کبدی و کلیوی احتمال کمبود ویتامین دی زیاد است.

کمبود ویتامین دی در سه حالت ایجاد میشود

• نیاز بدن به ویتامین دی افزایش پیدا کرده باشد

• بدن نتواند مقادیر کافی از ویتامین دی را بسازد

• ویتامین دی کافی در غذا وجود نداشته باشد

 

افزایش نیاز به ویتامین دی

در بچه های در حال رشد، زنان باردار و زنان شیرده نیاز بدن به ویتامین دی افزایش میابد. در زنانی که فاصله بین بارداری های آنان کوتاه بوده و زایمان های متوالی داشته اند کمبود ویتامین دی بیشتر دیده میشود چون در این افراد ذخایر ویتامین دی بدن بسرعت خالی میشود.

در بچه های شیرخواری که مادر آنها کمبود ویتامین دی دارد و یا مدت زیادی شیر داده است هم معمولا کمبود ویتامین دی ایجاد میشود.

البته شیردادن بچه توسط شیر مادر آنچنان مهم و مفید است که کمبود ویتامین دی هیچگاه نباید بهانه ای برای شیر ندادن مادر به بچه باشد. این وضعیت ها به راحتی با مصرف مکمل های ویتامین دی حل میشوند.

در افراد چاق نیاز به ویتامین دی بیشتر میشود. ویتامین دی در چربی بدن ذخیره میشود پس هر چه چربی بدن بیشتر باشد ویتامین دی بیشتر به سمت چربی رفته و مقدار آن در جریان خون کم میشود. پس این افراد به مقادیر بیشتری از ویتامین نیاز دارند.

افرادی که مبتلا به بیماری های مزمن هستند هم نیاز بیشتری به ویتامین دی دارند.

 

عدم توانایی بدن در ساخت مقادیر کافی ویتامین دی

این عدم توانایی میتوان به علل مختلفی ایجاد شود

کمبود ویتامین دی در رژیم غذایی

این کمبود در بعضی افراد گیاه خوار و یا در کسانی که اصلا از غذاهای دریایی استفاده نمیکنند دیده میشود

 

کمبود ویتامین دی چقدر شایع است

کمبود ویتامین دی شیوع زیادی دارد. بیش از نصف مردم به این کمبود مبتلا هستند. در اغلب این افراد کمبود ویتامین یا علامت ظاهری نداشته و یا با یک درد پراکنده همراه است که بیمار از علت آن بی اطلاع میماند.

 

علائم کمبود ویتامین دی چیست و درمان آن چگونه است

علائم کمبود ویتامین دی در بزرگسالان عبارتند از

تشخیص کمبود ویتامین دی معمولا با بررسی سطح این هورمون در خون صورت میگیرد.

 

درمان کمبود ویتامین دی

درمان کمبود این هورمون مصرف آن است. ویتامین دی را میتوان بصورت خوراکی و یا تزریقی مصرف کرد. ویتامین دی در بدن ذخیره میشود. تزریق یک آمپول آن میتواند نیاز بدن را تقریبا تا شش ماه تامین کند.

در مصرف ویتامین دی توجه به موارد زیر ضروری است

اگر ویتامین دی زیاد مصرف شود ممکن است علائم مسمومیت با آن ایجاد گردد که مهمترین آن افزایش سطح کلسیم خون و بروز علائمی مانند تشنگی، ادرار زیاد، تهوع و استفراغ، گیجی و سردرد است.

 

 

 در اکثر منابع پزشکی مقدار مورد نیاز روزانه ویتامین دی برای حفظ کارکرد صحیح بدن ۴۰۰ واحد ذکر شده است.

 

مطالعات اخیر نشان داده است که ۴۰۰ واحد ویتامین دی حداقل ویتامین مورد نیاز است ( یعنی مقداری است که دچار راشیتیسم نشویم) و افراد بالای ۵ سال برای داشتن استخوان ها و عضلات سالم و قوی به حدود ۱۰۰۰ واحد ویتامین دی در روز نیاز دارند.

 

وقتی بدن ما در معرض نور آفتاب بیشتری قرار میگیرد تولید ویتامین دی را متوقف میکند ولی اگر ما روزی بیش از ۲۰۰۰ واحد از این ویتامین مصرف کنیم ممکن است به سلامتی خود آسیب برسانیم.