خیلی از کودکان نوپا در سنین ۱۸-۱۰ ماهگی وقتی تازه راه رفتن را یاد میگیرند روی پنچه پا راه میروند. بسیاری از این کودکان مشکلی ندارند و بتدریج راه رفتن روی کف پا را یاد خواهند گرفت. با این حال وقتی سن بچه به بالای ۱۸ ماه میرسد و هنوز روی پنج راه میرود باید علت آن بررسی شود.
راه رفتن روی پنجه پا در تقریبا ۵ درصد بچه ها دیده میشود. این طرز راه رفتن ممکن است گاهگاهی باشد. وقتی که بچه مشکلاتی در دفع دارد (مانند یبوست) ممکن است روی پنجه پا راه برود. با این حال بعضی بچه ها در غالب موارد روی پنجه راه میروند.
اسپاسم عضلات پشت ساق
اسپاسم عضلات پشت ساق بخصوص عضله گاسترکنمیوس بیشتر در بچه های مبتلا به فلج مغزی دیده میشود. بسیاری از این بچه ها مشکلاتی در حین زایمان داشته اند.
اسپاسم و سفتی عضلات ممکن است در دیگر نواحی بدن این کودکان هم باشد ولی معمولا در پا بیشتر خود را نشان میدهد. این اسپاسم عضلات ساق با بزرگتر شدن بچه ممکن است بیشتر شود.
وقتی به علت اسپاسم عضلات پشت ساق، پای بچه به سمت پایین متمایل میشود به تغییر شکل بوجود آمده اکواینوس Equinus میگویند. در مراحل ابتدایی ممکن است بتوان اکواینوس را با اسپلینت کنترل کرد. با بزرگتر شدن بچه ممکن است نیاز به عمل جراحی وجود داشته باشد.
سفت بودن تاندون آشیل
در بعضی بچه ها تاندون یا زردپی آشیل بصورت مادرزادی کوتاه و سفت بوده و قابلیت انعطاف کمتری دارد. درمان این وضعیت هم مانند قبل است.
البته ممکن است تاندون آشیل به علت ابتلای کودک به بیماری فلج اطفال هم کوتاه شود. همچنین در کلاب فوت یا پاچنبری هم ممکن است تاندون اشیل کوتاه شده و بچه روی پنجه پا راه برود.
دیستروفی عضلانی
بچه های مبتلا به دیستروفی عضلانی در ابتدا خوب راه میروند ولی در سنین ۶-۳ سالگی شروع به راه رفتن روی پنجه میکنند.
راه رفتن عادتی روی پنجه
گاهی اوقات بچه در معاینه پزشک هیچ مشکل را نشان نمیدهد. وقتی از او میخواند درست راه رفته و کف پایش را زمین بگذارد این کار را میکند ولی در حالت عادی و وقتی حواسش نیست روی پنجه راه میرود. این نوع راه رفتن در کودکان مبتلا به اوتیسم و بیش فعالی بیشتر دیده میشود.
بسیاری از این مشکلات بدون درمان خاصی خودبخود خوب میشوند بطوریکه تا قبل از ین مدرسه نیمی از این بچه ها درست راه میروند. گاهی مواقع استفاده از یک بریس AFO بمدت ۶-۳ ماه برای اینکه بچه عادت به درست راه رفتن کند میتواند به وی کمک کند.
پنج علامت که میتواند نشانه بیماری پا در بچه باشد چیست
بیماری های پا و مچ پا در بچه ها شایع هستند ولی در غالب اوقات به آنها توجهی نمیشود. علائم بیماری در بسیاری اوقات خفیف هستند و بچه کوچک هم نمیتواند مشکل خودر ا به درستی توضیح دهد. خیلی از بچه ها با کفش های نامناسب ورزش میکنند و همین عامل میتواند احتمال بروز آسیب های پا و مچ پا را افزایش دهد.
توجه به پای بچه بسیار مهم بوده و والدین باید بتوانند وجود مشکلات پا و مچ پا را قبل از آنکه دیر شود متوجه شده و بچه را برای معاینه به پزشک ببرند.
علائم پنج گانه زیر میتوانند نشانه وجود مشکل در پا و مچ پا باشند
بچه نمیتواند همپای همسالان خود فعالیت کند : اگر بچه در حین ورزش یا در زمین بازی از همبازی های خود عقب میماند علت آن میتواند درد یا خستگی در پا یا ساق وی باشد. این میتواند از علائم مشکلاتی در پا باشد. بطور مثال صافی کف پا میتواند موجب درد و خستگی در پا شود
بچه از بازی که همیشه دوست داشته است خود را کنار میکشد : وجود درد در مچ پا یا کف پا موجب میشود تا بچه تمایلی به انجام ورزش یا بازی که همیشه دوست داشته است نداشته باشد. بطور مثال درد پاشنه پا میتواند این وضعیت را ایجاد کند
بچه پای خود را به شما نشان نمیدهد : بچه ممکن است متوجه ناراحتی یا تغییر شکلی در پای خود شود ولی از ترس دکتر رفتن آن را به والدین خود نشان ندهد. پدر و مادر باید عادت کنند تا از زمان کودکی هر چند وقت یکبار پای بچه را ببینند
بچه زیاد زمین میخورد : بچه ممکن است مانند قبل بازی کند ولی زیاد زمین بخورد. این وضعیت میتواند نشانه یا از مشکلات پا و مچ پا باشد
بچه از درد پا شاکی است : درد پا در بچه طبیعی نیست و همیشه نشانه مشکلی در پا است که باید به توسط پزشک بررسی شود. ممکن است آسیب های خفیف پا در ابتدا مختصر و کم اهمیت جلوه کنند ولی در صورتی که بیش از چند روز بمانند باید به توسط پزشک معاینه شوند.
پاهای بچه در حال رشد هستند و بسیار مهم است که آنها را از آسیب های احتمالی دور نگه داریم و در صورت بروز آسیب و مشکل باید در اسرع وقت تشخیص داده شده و درمان گردند. در صورتی که با هریک از مشکلات بالا روبرو شدید باید بچه را در زودترین زمان به نزد پزشک برده تا پای او را به معاینه کند.