استئوسارکوم یا استئوژنیک سارکوم چیست

 شایعترین علامت این تومور استخوانی درد اندام است. درد در هنگام فشار دادن استخوان بیشتر میشود. ممکن است تورم و برجستگی و حتی قرمزی پوست در قسمتی از اندام احساس شود.

 

لنگش و محدودیت حرکت مفصل ممکن است از دیگر علائم تومور باشد. ممکن است بدنبال فعالیت تومور، استخوان به قدری ضعیف شود که بشکند.

 

شیمی درمانی

معمولاً قبل از جراحی به بیمار داده میشود تا اندازه تومور را کوچکتر کرده و انجام جراحی راحت تر و بهتر شود. بعد از جراحی هم شیمی درمانی ادامه میابد.

رادیوتراپی

استئوسارکوم معمولا به رادیوتراپی پاسخ خوبی نمیدهد ولی در بیمارانیکه تحت عمل جراحی قرار میگیرند ممکن است برای از بین بردن باقیمانده های احتمالی تومور از رادیوتراپی استفاده میشود.

وقتی بدنبال ابتلا به استئوسارکوم استخوان دچار شکستگی میشود ممکن است سلول های سرطانی از استخوان به بافت های اطراف پراکنده شوند برای مبارزه با این سلول ها هم گاهی از رادیوتراپی استفاده میشود.

جراحی

در حین جراحی بافت سرطانی با مقداری از استخوان سالم اطرافش برداشته میشود. محل خالی شده یا با یک فلز که به جای استخوان گذاشته میشود جایگزین میشود ( مثلاً استفاده از مفصل مصنوعی وقتی تومور در نزدیک مفصل بوده است) و یا از پیوند استخوان برای جایگزین شدن استخوان از دست رفته استفاده میشود.

گاهی اوقات وسعت رشد تومور آنقدر زیاد است که به مناطق زیادی از اندام منتشر شده است و یا عروق و اعصاب اندام را به شدت آسیب زده است. در این موارد ممکن است بهترین راه برای بیمار قطع عضو باشد.

 مفهوم این عبارت اینست که در بعضی موارد میتوان بعد از تشخیص بیماری مشخص کرد که سرنوشت بیمار چگونه است، آیا درمان بیماری نتیجه خوبی خواهد داشت یا خیر. پیش آگهی استئوسارکوم به عوامل زیر بستگی دارد

• تومور در چه استخوانی ایجاد شده است.

• تومور چقدر بزرگ شده است.

• آیا تومور به بافت های اطراف خود دست اندازی کرده است. آیا تومور به نقاط دیگر بدن متاستاز داده است.( شایعترین محل متاستاز استئوسارکوم ریه است)

• سن بیمار چند سال است

• آیا سلول های سرطانی رفتاری شبیه سلول های سالم دارند یا خیلی وحشی و تهاجمی هستند. این خصوصیات توسط بررسی نمونه بافتی و بوسیله پاتولوژیست مشخص میشود.

• آیا بیمار در زمینه بیماری دیگری دچار استئوکندروم شده یا خیر ( وجود تومور رتینوبلاستوم یا سابقه رادیوتراپی یا بعضی انواع شیمی درمانی یا بیماره پاژه ممکن است احتمال ابتلاء به این تومور را زیاد کنند)