عوامل بسیاری بر روند جوش خوردن شکستگی ها تاثیر گذار هستند. یکی از این عوامل داروهایی هستند که هر فردی ممکن است قبل از شکستگی از آنها استفاده میکرده و همچنان در حال استفاده از آنها باشد.
بعضی از داروها روی جوش خوردگی شکستگی ها اثری مثبت و بعضی دیگر اثر منفی دارند.
داروهایی که باعث تسریع در جوش خوردن شکستگی میشوند
مهمترین این داروها عبارتند از
ویتامین ها
ویتامین های E، B6, K, D و C در تشکیل جوشگاه شکستگی و درسرعت جوش خوردن شکستگی نقش مهمی دارند.
- ویتامین C : کمک کننده در تشکیل بافت همبند استخوان و ضد مواد اکسیدانت که مانع جوش خوردن هستند میباشد.
- ویتامین D : تنظیم کننده جذب کلسیم مواد غذائی در روده است ( ۱۵ دقیقه تابش آفتاب به پوست بدن در روز تمامی احتیاجات ویتامین D بدن را تامین میکند ، البته تابش آفتاب نباید از پشت شیشه باشد).
- ویتامین K : باعث نشستن کلسیم روی استخوان و سبب کاهش دفع کلسیم از ادرار می شود. از طرف دیگر استخوان سازی را تحریک نموده و مانع پوکی استخوان است.
- ویتامین B6 : تنظیم کننده اثرات ویتامین K روی استخوان است،
- ویتامین E : ضد اکسیدانت های آزاد که اثر تخریبی روی استخوان دارند است
اسیدهای آمینه
اسید های آمینه ماده اولیه پروتئین ها می باشند . در این گروه به خصوص لیزین (Lysine) که در داروخانه ها به صورت داروی مکمل وجود دارد، باعث افزایش جذب کلسیم از روده به بدن و افزایش جذب کلسیم توسط استخوان می شود.
لیزین در ساخته شدن پروتئین های استخوان ساز و عضلات نقش اساسی دارد.
مواد معدنی
مهم ترین مواد معدنی استخوان کلسیم و فسفر می باشند. مواد معدنی دیگری که باعث تحریک جوش خوردگی میشوند عبارتند از روی، مس، سیلیکون و منیزیم.
- روی کمک به ساخته شدن کال ( جوشگاه شکستگی ) کرده و کمک کننده تولید پروتیین های استخوان ساز است.
- مس کمک کننده به تشکیل بافت همبند استخوان است .
- سیلیکون کمک کننده به تشکیل بافت همبند استخوان و افزایش جذب کلسیم از روده می باشد.
- منیزیوم جهت متابولیسم کلسیم وجود آن لازم است.
این مواد در داروخانه ها به صورت داروی مکمل وجود دارند.
دارو هایی که جهت پوکی استخوان مصرف می شوند
انواع این داروها در داروخانه ها وجود دارد . در این گروه آلندرونیت ( فوزاماکس – استئو فوس ) در اوایل جوش خوردگی نقشی مثبت روی ترمیم شکستگی دارد.
البته در استخوان سازی طبیعی در بدن انسان، استخوان به طور دائم در حال تخریب و ساخته شدن توسط سلول های مخصوصی است و این امر باعث می شود که استخوان فرم طبیعی و محکمی داشته باشد .
مکانیزم اثر این دارو ها مانعی در مرحله تخریب استخوان است بنابراین در نهایت در مرحله ی آخر جوش خوردگی که استخوان جوش خورده باید کم کم به شکل اولیه خود برگردد و استخوان های اضافه ساخته شده در اطراف شکستگی تخریب و برداشته شوند این داروها روی جوش خوردگی اثر منفی دارند.
بنابراین به کسانی که از این داروها جهت پوکی استخوان استفاده می کنند توصیه می شود در صورتی که دچار شکستگی شوند از هفته هشتم شکستگی به بعد این دارو را به طور موقت قطع کنند.
داروهایی که باعث تاخیر در جوش خورگی می شوند
مهمترین این داروها عبارتند از
استروئید ها
استروئید ها نزد عموم به نام کورتون شناخته می شوند و میتوانند روند جوش خوردن شکستگی را به تاخیر بیندازند.
داروهای ضد انعقاد
داروهای ضد انعقاد باعث کاهش ویتامین k که جهت ترمیم شکستگی و استخوان سازی لازم است می شوند، از طرف دیگر اثر پروتئین های استخوان ساز را کاهش می دهند.
داروهای ضد سرطان
این دارو هاچون باعث مهار و یا کاهش تکثیر سلولی و مانع رشد و پیشروی عروق جدید به داخل جوشگاه شکستگی می شوند جوش خوردگی به تاخیر می افتد.
داروهای ضد التهاب
داروهای ضد التهاب (مانند بروفن ، ایندومتاسین ، دیکلوفناک و ناپروکسن ) چون التهاب را کاهش می دهند و التهاب اولین مرحله و مرحله ای مهم در جوش خوردگی است، این داروها در جوش خوردن شکستگی تاخیر ایجاد میکنند.
بنابراین باید سعی شود جهت تسکین درد که در مراحل اولیه شکستگی وجود دارد به جای استفاده از این داروها از استامینوفن استفاده شود .